donderdag 23 maart 2017

Eindelijk weer groen.


Na flink wat regen is er eindelijk weer volop groen ontsproten aan de grond.
De bruine, dode resten van het vorig seizoen raken uit het zicht.
Op de eerste foto is het mooie blad van de hondstand met kracht uit de grond gekomen tussen de uitgebloeide sneeuwklokjes.

Ik word altijd weer blij en optimistisch wanneer ik de bodem in snel tempo bedekt zie raken met fris en jong groen. De bloei van de krokussen en de sneeuwklokjes is inmiddels vrijwel teneinde, de narcissen bloeien en er zijn wat van die tere scilla’s, maar de rest moet nog komen.
We zitten hier wel in het noorden van Nederland, en de tuin ligt meest in halfschaduw. En naar mijn gevoel is het voorjaar wat laat.

Overal komen de tuingeraniums weer op, hieronder het blad van de Geranium macrorrhizum, die het ook goed doet in droge schaduw.



En hieronder het prachtige blad van een aronskelk, de Arum italicum:


Iets naar beneden op het eerste "terras" komt het groen van veel bolletjes weer omhoog, veelbelovend:


En heel schuchter durft een prachtig diepblauw Scilla'tje het kopje tussen de klimop door te steken:


Eindelijk wordt het echt voorjaar. De zon is er al, nu willen we dat die stevige, koude noordoostenwind het veld ruimt.

maandag 6 maart 2017

Bessenbosje (1).


Het nieuw in te richten stukje tuin, dat na het recente snoeiwerk is ontstaan ( ik schreef er de vorige keer over) wordt een bessenbosje.
“Aantrekkelijk voor de insecten, goed voor de vogels en lekker voor ons” leverde de volgende keuze op:

Een appelbes ( Aronia prunifolia “nero”)
Twee exemplaren honingbes: Lonicera caerulea “atut” en Lonicera caerulea “Duet”
Drie exemplaren zwarte bes ( de lekkerste om van de struik te snoepen volgens de kweker): Ribes nigrum “Ben Lomond”, Ribes nigrum “Ben Sarek” en Ribes nigrum “Silvergieters Zwarte”.


In de kleine potjes zit nog een heel bijzonder minibraampje, de poolbraam: Rubus arcticus, die niet hoger wordt dan 5 tot 10 cm. Een héél spannend soortje! Deze geef ik een ander plekje, waar hij niet zo snel overgroeid kan raken.

De goede waarnemer ziet nog een plant staan: de Lonicera fragrantissima, een zeer vroege bloeier met een heerlijke geur. Deze plant is mijn toegift, die ik op een plekje ga planten, waar ik geregeld langsloop.

Wanneer je een goed resultaat wilt wilt krijgen, is het aan te raden om je planten niet zo maar in een tuincentrum te kopen. Het valt me steeds weer op dat ik bij de gespecialiseerde kweker én goedkoper uit ben én veel betere planten krijg in grotere potten, dús met grotere wortelkluiten. Dit geeft de planten een grote voorsprong.

Wij hebben het voorrecht niet zo ver van Kwekerij Arborealis vandaan te wonen. Deze is o.a. gespecialiseerd in het voedselbos. Bessenplanten te kust en te keur dus én goed advies.
Bovengenoemde planten hebben we daar aangeschaft en dit weekend geplant.


De appelbes wordt het grootst, die staat in het midden - op de foto rechtsmidden. Rechtsvoor op de foto de twee honingbessen en links opzij de drie zwarte bessen.
Op deze plek, halfschaduw met wat zurige grond, en flink in de mulch, zou het groepje het goed moeten gaan doen.

Ik ben erg benieuwd hoe het bosje zich gaat ontwikkelen. Misschien al een enkel besje deze zomer?
En over vijf jaar wat leukere oogsten?

We zullen het zien, en een aantal malen per jaar zal ik de ontwikkeling van dit bosje hier tonen.